Welke politieke partij is de eerste partij die een Nederlander buiten Nederland lanceert, op een verkiesbare plek, om het signaal aan de Nederlanders buiten Nederland af te geven dat ze er toe doen? Dat ze bijdragen aan de Nederlandse economie en handel, ook al zijn ze niet direct belastingplichting in NL? Dat ze zorgen voor verspreiding en bekendheid van Nederland en Nederlandse cultuur? Dat als ze terugkomen naar Nederland, ze hun buitenlandse ervaring, expertise, handelsrelaties talenkennis en internationale blik meenemen?

Wat zou het mooi zijn als iemand met deze achtergrond, dit begrip, dit profiel én de nodige bekendheid onder Nederlanders buiten Nederland deel uitmaakt van de kandidatenlijst voor de aankomende Tweede Kamerverkiezingen. Om daarmee de +1 miljoen Nederlanders, waaronder de inmiddels al 100.000 geregistreerden, de stem te geven die ze verdienen. Voor hen zal diversiteit nooit volledig zijn als zij buiten beschouwing blijven.

Graag wil ik deze vertegenwoordiger in de Tweede Kamer zijn, voor mijn eigen partij, D66.

Ik ben zowel Nederlander als Amerikaan. Met mijn Brabants en Gelders hart woon ik inmiddels al een kleine 20 jaar in het buitenland – verdere achtergrond en werkervaring staan onderaan dit blog. Mijn drie hoofdpunten voor deze campagne zijn:

1) Universele toegang tot effectief internet als nieuw mensenrecht
2) Het instellen van Tweede Kamerzetels die bezet mogen worden door Nederlanders in het buitenland (zoals al in verschillende andere landen ook al kan, zoals Frankrijk, Italië en Portugal)
3) Veilig digitaal stemmen, voor zowel Nederlanders bínnen als buíten Nederland

Elke ondersteuning van deze campagne, door meedenken, mee-organiseren of een donatie, is zeer welkom – alvast bedankt!

Vragen, suggesties? Reageer hieronder, of via Twitter – ik reageer zo snel mogelijk.

Vriendelijke groet,
Eelco

Achtergrond, ervaring en politieke wensen
Mijn professionele ervaring valt in tweeën uiteen: eerst internationaal-politiek, met focus op ontwikkelingssamenwerking, nonprofits en mensenrechten, later op het gebied van internationale fondsenwerving, in verschillende sectoren (bijv. klimaat, gezondheid, cultuur), voor internationale nonprofits. Deze gezamenlijke ervaring heb ik onder andere opgedaan bij de Europese Commissie, de Verenigde Naties, Microsoft en met name de vele nonprofits waarmee ik de afgelopen jaren heb samengewerkt, waaronder Rainforest Alliance waar ik momenteel werkzaam ben.

In die paar jaar dat ik als medewerker in de Tweede Kamer heb gewerkt, zag ik hoe de hazen liepen. Hoe politiek soms mijlenver verwijderd kan zijn van het dagelijkse leven, en dan plotseling weer erboven op. Hoe het werken aan compromissen je vaak verder brengt dan het aanslaan van een hoge toon. Maar ook hoe politieke buigzaamheid z’n grenzen kent.

Vanuit de buitenrand van de politiek heb ik de afgelopen jaren veel bereikt, juist voor de Nederlanders buiten Nederland – zoals het nieuwe Kiescollege Niet-Ingezetenen, waar ikzelf als fractievoorzitter ook in gekozen ben. Ook heb ik eerder een schadelijk wetsvoorstel op het nippertje tegen weten te houden.
Deze acties bewijzen dat beïnvloeding vanuit het buitenland zeker mogelijk is, en dat je echt niet altijd in Nederland hoeft te zijn om bij te dragen aan de Nederlandse economie en maatschappij. De regel dat elk Tweede Kamerlid dan ook in Nederland moet wonen, is uit de tijd – sterker nog: verschillende Europese landen hebben al een bescheiden aantal aparte Kamerzetels voor hun burgers in het buitenland opgericht – een idee dat navolging verdient voor Nederland!

Ook op internationale veiligheid moet er meer gebeuren. Europa bevindt zich de facto in oorlog, en we moeten méér doen: vóór Oekraïne, en tégen Rusland. China is overal, en niet altijd met de beste bedoelingen. Op het gebied van ontwikkelingssamenwerking ben ik vooral bezorgd over de digital gap: hoe veel mensen wereldwijd, met name vrouwen en meisjes, worden uitgesloten van allerlei dagelijkse noodzakelijke diensten, simpelweg door het gebrek aan internet, vaak gecombineerd met een mannencultuur. Wat mij betreft zou universele toegang tot effectief internet tot nieuw mensenrecht moeten worden uitgeroepen.