Sommige blogs zijn kort, sommige zijn wat langer. Daar is deze er één van. Rondom het thema dubbele nationaliteit is er de afgelopen 7 jaar heel veel gebeurd, en nu er weer politieke ontwikkelingen op dit vlak zijn, merk ik dat er meer vragen zijn dan gewoonlijk. Zoals: vanaf wanneer dubbele nationaliteit dan? Wie wel, wie niet? Geldt het ook voor degenen die hun Nederlanderschap eerder hebben verloren? Enz. enz.
Dus: tijd voor een overzicht. Beknopt, maar ook weer niet echt kort. Leest u rustig door, dan neem ik u mee terug naar 2011 – en zo werken we ons naar anno nu met een beschouwing van de nabije toekomst.
2011 – 2017
Zelf ben ik getrouwd met een Amerikaanse, en in 2011 werd ik zelf ook Amerikaan – met behoud van het Nederlanderschap. Ik besloot daartoe, omdat mijn schoonzus plotseling kwam te overlijden, en ik me toen bedacht dat als mijn gezinssituatie zou overkomen, ik onze kinderen veel beter in de VS kan beschermen als US citizen dan als greencard holder. Vandaar dus mijn reden om Amerikaan te worden.
Bij het bestuderen van het “hoe doe je dat dan, Amerikaan worden?” kwam ik er achter dat de dubbele nationaliteit in principe niet is toegestaan voor Nederlanders. Wel zijn er enkele uitzonderingen (ik val onder de ‘huwelijksuitzondering’), die ik eerder hier heb beschreven. Deze wet geldt nog tot op de dag van vandaag.
En tot op de dag van vandaag vind ik deze situatie —
- onrechtvaardig: waarom ik wel, maar de meeste andere Nederlanders buiten Nederland niet?
- bekrompen: denkend vanuit een niet-onderbouwde omgekeerde en gun-factor (“ik gun het je niet, maar dat is puur gevoelsmatig”)
- onnodig: welk probleem los je op met het verbieden van dubbele nationaliteit?
- ouderwets: niet alleen staan al veel Westerse landen om ons heen dubbele nationaliteit gewoon toe, maar in de geglobaliseerde 21e eeuw is de nieuwe werkelijkheid nu eenmaal dat er steeds meer ‘mixed marriages’ zijn en steeds meer mensen (deels) in het buitenland wonen
- economisch dom (1): als internationaal georiënteerd land maakt dubbele nationaliteit internationaal handelen voor Nederland een stuk gemakkelijker
- economisch dom (2): Nederlanders buiten Nederland zijn ware ambassadeurs voor Nederland. Zij openen (handels)deuren en zijn haast onbewust een sterke culturele vertegenwoordiger van alles wat Nederlands is. In mijn boek Kapitale Connecties (2014) heb ik op basis van bronnenonderzoek al de correlatie kunnen vaststellen tussen grote groepen Nederlanders in land X en de positieve economische handel ten gunste voor Nederland zelf met dat land. (Met een staande uitnodiging aan iemand om dit voor een aantal meerdere landen te onderzoeken, zodat het een wetenschappelijke conclusie kan worden.)
Zelf ben ik “veilig” (ik heb dubbele nationaliteit) maar ik vind het bezopen dat in de 21e eeuw de meeste andere Nederlanders in het buitenland van Nederland zelf niet duaal mogen worden. Daarmee is mijn strijd dus een persoonlijke, en staat deze volledig los van mijn dagelijks werk, dat hier niets mee te maken heeft.
Enfin. In hetzelfde jaar, 2011 dus, kwam er een wetsvoorstel vanuit de regering toen (CDA-VVD, gedoogd door PVV) die de bestaande uitzonderingen wilde weghalen. Oftewel: niemand meer dubbele nationaliteit. Waarom? Het officiële antwoord was dat dit de integratie zou bevorderen en het lastig was loyaal te zijn naar meerdere landen, het onofficiële antwoord is omdat men vond dat Turkse en Marokkaanse Nederlanders (dus een binnenlandse discussie) niet duaal mochten zijn. Die discussie laat ik even voor wat het is – uiteindelijk richt ik me consequent enkel op de Nederlanders buiten Nederland, al heb ik er persoonlijk geen problemen mee dat bijv. een Afghaans-Nederlandse taxichauffeur in Rotterdam ook zijn Afghaanse paspoort mag behouden op het moment dat hij Nederlander wordt.
Het bijzondere van dit wetsvoorstel was nu juist dat het iets pretendeerde te kunnen doen, wat het helemaal niet kon: Turkse en Marokkaanse paspoorten afpakken. Voor Turkse Nederlanders is het namelijk zo goed als onmogelijk om het Turkse burgerschap op te geven (door de Turkse wet, dus daar hebben wij geen invloed op), en voor Marokkanen is het zelfs volledig verboden (door de Marokkaanse wet – zo zijn er trouwens meer van dat soort landen. Argentinië bijvoorbeeld – ons aller Máxima – staat ook niet toe dat hun burgers het burgerschap opgeven, zal zouden ze nog zo graag willen).
Kortom: alle negatieve gevolgen van dit wetsvoorstel zouden enkel voor de rekening komen van de Nederlanders buiten Nederland. “En toch doen we het”, antwoordde de PVV’er toen. Tja. Dan is elke inhoudelijke discussie met argumenten wel heel ver weg. De vermenging van deze discussie(s) gaat tot op de dag van vandaag door (bij meerdere partijen trouwens).
Toen, in de herfst van 2011, hebben afdelingen van verschillende politieke partijen (PvdA, D66 en VVD) de handen ineengeslagen en een debat in de Netherland Club in New York georganiseerd over dit onderwerp, op basis waarvan besloten werd een petitie te starten. Deze was zeer succesvol – ruim 28.000 handtekeningen met vooral veel support vanuit internationaal corporate Nederland – en nadat het kabinet viel, werd het wetsvoorstel schielijk ingetrokken (2012). We verzonnen er bovendien een mooi logo bij:
[[ Overigens geldt er eigenlijk nog een andere discussie. Vanuit de ambtenarij hoor je vaak het argument: we moeten buitenlanders die naar Nederland onder de Rijkswet hetzelfde behandelen als bestaande Nederlanders die in het buitenland wonen of naar het buitenland verhuizen. Maar ons argument is altijd geweest: het zijn helemaal niet dezelfde groepen. Wij noemen dat de “poortje in – poortje uit” gedachte: buitenlanders die naar Nederland komen zijn een andere juridische groep dan bestaande Nederlanders die naar het buitenland vertrekken – en die hoef je dus niet gelijk te behandelen. (Persoonlijk heb ik daar niet zo’n problemen mee op dit specifieke terrein, maar goed, het gaat om het politieke compromis in de echte wereld, dus voor andere partijen kan dit een belangrijke factor zijn.)
Zelfs de Raad van State heeft al in 2011 gezegd dat “Uit de toelichting niet blijkt welk belang van andere staten ermee is gediend dat een enkelvoudige nationaliteit wordt nagestreefd noch dat daartoe een behoefte is geuit. In hoeverre de betrokkene zijn banden met Nederland wil verbreken is in het voorstel irrelevant. De Afdeling constateert dat in de toelichting niet wordt gemotiveerd waarom dit ‘spiegelbeeldige’ verlies van de Nederlandse nationaliteit noodzakelijk is.” ]]
In 2012 werd ik kandidaat-Kamerlid (D66), met als enige focus: de belangen van de Nederlanders buiten Nederland. Inmiddels was er zodanig veel pers over de kwestie dubbele nationaliteit verschenen (en dit bleef maar doorgaan) dat het thema in politiek Den Haag niet meer genegeerd kon worden. In mijn eigen partij D66 werd het issue breed omarmd en haalde ook verschillende verkiezingsprogramma’s, maar ja, als oppositiepartij blijft dat natuurlijk nooit voldoende om echt iets te veranderen. In 2014 bracht ik het politieke manifest Kapitale Connecties uit, met als rode draad: Nederlanders buiten Nederland zijn van grote economisch-culturele meerwaarde voor Nederland zelf – dus hen het burgerschap afpakken of ontzeggen is economisch onverstandig.
De respons onder de vorige kabinetten bleef echter altijd: njet. Dit bleef zo, ondanks meerdere andere breedgedragen initiatieven zoals de petitie “Eens Nederlander, Altijd Nederlander” (2017; meer dan 26.000 handtekeningen) en hernieuwde aandacht tijdens de campagne als opnieuw kandidaat-Kamerlid. Een massa-schrijfactie richting Premier Rutte culmineerde in de zomer van 2017 (let wel, dus onder het vorige kabinet) in een herhaling van het njet, zij het met iets meer uitleg:
Een heel bijzonder pijnpunt betreft de “onvrijwillige oud-Nederlanders”. Naar mijn mening is dit één van de grootste ereschulden die Nederland heeft jegens haar eigen burgers. Vele duizenden Nederlanders zijn in de afgelopen decennia tegen hun wil het Nederlanderschap kwijtgeraakt, nadat ze een andere nationaliteit hadden aangenomen. Vaak kwamen ze hier pas jaren later achter (bij het willen verlengen van het Nederlandse paspoort), en in meerdere gevallen was zelfs vantevoren van consulaire kant gezegd dat ze het Nederlanderschap niet zouden verliezen.
Samen met de Nationale Ombudsman is toen in 2015 een oproep gedaan naar deze groep – een oproep die massaal werd beantwoord, en op basis waarvan de Ombudsman nader onderzoek kon deed. In 2015 kwam de Ombudsman met het rapport “En toen was ik mijn Nederlanderschap kwijt” – met de nodige aanbevelingen om deze ereschuld zo netjes mogelijk, op eenmalige basis, in te lossen. Tot op heden heeft geen enkel kabinet hier stappen toe ondernomen. Ook het nieuwe wetsvoorstel zal hier hoogstwaarschijnlijk niet over gaan. Wellicht kan via latere amendementen hier toch nog iets over in worden opgenomen – deze strijd gaat zeker nog door.
De omslag: 2017 – 2018 (?)
De trendbreuk kwam eind 2017, toen het nieuwe kabinet (CDA, VVD, D66 en CU) met het Regeerakkoord “Vertrouwen in de Toekomst” naar buiten kwam. Hierin staat onomwonden:
“Het kabinet bereidt in samenhang voorstellen voor ter modernisering van het nationaliteitsrecht. Het betreft een verruiming van de mogelijkheid van het bezit van meerdere nationaliteiten voor aankomende eerste generatie emigranten en immigranten.”
Maar er staat ook:
“Gelijktijdig komt er voor volgende generaties een verplicht keuzemoment dat daadwerkelijk leidt tot het behoud van niet meer dan één nationaliteit.”
Waar de eerste zin tot grote opluchting leidde, bereikte dat laatste punt juist het tegenovergestelde. Vaak zijn juist de kinderen van 1e generatie emigranten veel meer “duaal” dan hun ouders, zo bracht menigeen naar voren. Waarom hén dan toch het Nederlanderschap ontzeggen? Het economische argument zoals hierboven beschreven, lijkt toch nog niet volledig te zijn doorgedrongen.
Twee maanden geleden, in oktober, liet het kabinet weten dat in het eerste kwartaal van 2019 een concept wetsvoorstel over dubbele nationaliteit zal worden gepresenteerd (sommige Haagse bronnen vertellen me dat het nog niet zeker is of dit gehaald gaan worden).
Om het nog wat ingewikkelder te maken, kwam tussentijds de Brexit om de hoek kijken. Vanuit regeringspartijen zijn stemmen opgegaan om voor hen speciaal de dubbele nationaliteit wel mogelijk te maken. Het gaat hier om een afgebakende groep Nederlanders, in een afgebakend tijdsvak, in een afgebakend stuk buitenland – de redenering is dat de staatssecretaris hierbij de discretionaire bevoegdheid heeft om zoiets inderdaad te kunnen regelen. Maar dat is nog allemaal niet zeker.
Recentelijk gingen koning Willem-Alexander en koningin Máxima zelf in het Verenigd Koninkrijk op bezoek, waar ze onder andere met (bezorgde) Nederlanders spraken die daar wonen. Bezorgd over de onmogelijkheid voor hen om dubbele nationaliteit te krijgen. Nicole Wevers – betrokken bij the3Million, een beweging die opkomt voor de rechten van EU burgers in het VK – was één van de Nederlanders die het koninklijk echtpaar te spreken kreeg.
Ze schrijft over deze ontmoeting:
“Vandaag hadden Francisca Oxley en ik de eer aanwezig te zijn bij het staatsbezoek aan het VK van Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima. Wij waren uitgenodigd als campagnevoerders van the3million om met het koningspaar te praten over onze zorgen na de Brexit, samen met vrijwilligers van andere Nederlandse organisaties in het VK.
Het koningspaar was vergezeld door minister Blok. Wij hebben uiteindelijk met beiden 15 minuten kunnen praten, en hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om het uitgebreid over de dubbele nationaliteit te hebben.
We spraken eerst Minister Blok, die we eerder dit jaar ook al ontmoet hebben, en vroegen naar zijn mening over de motie van D66 om voor de Brexit-Nederlanders een noodwet in te voeren, en dubbele nationaliteit toe te staan tot het einde van de overgangsperiode. Zijn mening was dat we vooral door moeten gaan met lobbyen, zodat als er een wetsvoorstel komt er genoeg stemmen voor zijn in de 2e Kamer.
Erna spraken we met de Koning. We waren onder de indruk van zijn kennis over onze situatie, maar hij leek toch verrast in de verschillen die er in de wetgeving zijn. We spraken over het gevoel van het met één voet in ieder land staan, en dat zijn vrouw dat natuurlijk goed kan begrijpen (zij was aan de andere kant van de kamer met mensen aan het praten). Hij was erg sympathiek, hij vertelde van een studievriend van hem die in de jaren 90 zijn Nederlanderschap kwijt is geraakt, maar zei dat we voor wetsverandering natuurlijk bij de minister moesten zijn. Verder was hij vooral ook erg geïnteresseerd in onze persoonlijke ervaringen na het referendum.”
De onzekere toekomst: 2019 – ?
De plannen zijn min of meer duidelijk – maar welk tijdspad hoort daar dan min of meer bij? Laat ik een paar vragen & antwoorden op een rijtje zetten (input is altijd welkom, dan vul ik het aan):
A) Wat gaat er *DUS* gebeuren met die tweede generatie? Mag die dubbele nationaliteit krijgen?
Nou, dat is dus nog niet helemaal duidelijk. In principe niet, dat staat duidelijk in het regeerakkoord. Maar wanneer een wetsvoorstel eenmaal bij de Tweede Kamer belandt, kan het ook nog geamendeerd worden. Dat kan zowel in positieve als in negatieve zin. Het is dus zaak om tijdens dit proces de partijen (hun woordvoerders) ervan te overtuigen dat dit een bijzonder groot pijnpunt is voor Nederlanders buiten Nederland.
B) Wanneer gaat dit wetsvoorstel nu in?
Hoe een wetsvoorstel verloopt (welke fasen) kunt u hier uitgebreid lezen. Soms vindt er ook een consultatiefase plaats onder het publiek. Meestal duurt het dan wel 1 tot 3 jaar voordat zo’n wetsvoorstel al deze fasen doorlopen heeft. Maar om het belangrijkste er uit te halen: eerst moet de Tweede Kamer het akkoord geven, daarna de Eerste Kamer. Over een paar maanden vinden de verkiezingen plaats voor de Eerste Kamer. Hierbij zal de huidige kabinetscoalitie hoogstwaarschijnlijk haar meerderheid in de Eerste Kamer te verliezen. Dat maakt de zaak er niet gemakkelijker op.
Totdat de wet er helemaal door is, blijft de huidige wet gewoon geldig natuurlijk.
C) Geldt dit wetsvoorstel ook met terugwerkende kracht?
Nee, in principe niet: “terughoudendheid bij gebruik van terugwerkende kracht is geboden“. Wellicht zou zoiets wél kunnen bij een herstelregeling voor de onvrijwillige ex-Nederlanders, maar daar gaat dit wetsvoorstel niet over (althans nu nog niet). Dus degenen die duaal zijn, blijven dat gewoon: zij worden niet geraakt door de nieuwe wetgeving (maarre, als je duaal wilt blijven moet je wel tijdig telkens je Nederlandse paspoort verlengen, zeker als je buiten de EU woont!).
En laat ik gelijk ook maar even toevoegen: ben je duaal (op basis van huwelijk met iemand van een ander land), en ga je daarna scheiden, dan behoud je gewoon beide nationaliteiten. Ook hier geldt: wel altijd telkens tijdig je Nederlands paspoort verlengen…
D) Kan een nieuw kabinet erna alles weer veranderen en op z’n kop gooien?
Oh jazeker. Wel is daarvoor natuurlijk dan weer een wetswijziging nodig, met alle fases van dien. Maar als de afgelopen 7 jaren ons iets hebben geleerd, dan is het dit: hoe over Nederlanders buiten Nederland (en dubbele nationaliteit) wordt gedacht kan flink fluctueren.
E) Hoe voorkomen we dat verworven posities dan niet opnieuw te grabbel worden gegooid?
Door een politiek-neutrale belangenorganisatie op te richten – de “ANWB voor expats” waar ik het al langer over heb – en daarmee een permanente lobby- en zichtbaarheidsclub in NL te hebben. Daar zijn we achter de schermen hard mee bezig! Overigens zijn we geïnteresseerd om in contact te komen met leden van CDA, GroenLinks en SP die in het buitenland wonen. Stuur ajb even een mail: ejkeij – at gmail com, tweet (@EelcoKeij) of zoek me op via LinkedIn.
Voor de 2de en volgende generaties zou ik het Amerikaanse systeem aanraden, waar de nationaliteitrechten afhangen van het verblijf op het grondgebied van de ouders.
“the U.S. citizen parent must have been physically present in the United States or one of its outlying possessions for five years prior to the person’s birth, at least two of which were after the age of fourteen”
Dit lijkt me heel redelijk, de Nederlandse ouder kan het Nederlanderschap overdragen, als de ouder tenminste 5 jaar in NL heeft gewoond, waarvan tenminste 2 jaar terwijl ze 14 of ouder waren.
Het aardige van een regel zoals deze is dat je het helemaal in eigen hand hebt. En de exacte parameters kun je onderhandelen in het parlement. Ook de uitvoering is in NL best makkelijk vanwege de GBA-registraties bij verhuizingen. Dit in tegenstelling to taal-eisen, die altijd subjectief zullen zijn.
In mijn situatie betekent dit dat mijn zoons kinderen waarschijnlijk niet het Nederlands paspoort zullen krijgen. Tenzij mijn zoon zelf naar NL verhuist en daar nog 3 jaar extra blijft (hij heeft al 2 jaar in NL gewoond toen hij geboren is), voordat hij zelf kinderen krijgt.
Hij heeft ook het Amerikaans staatsburgerschap gekregen bij zijn geboorte op basis van de bovenstaande regels 🙂
Dit zijn de complete regels (ik zie dat ze een bijzondere regel hebben als beide ouders Amerikaan zijn):
https://www.uscis.gov/ilink/docView/SLB/HTML/SLB/0-0-0-1/0-0-0-29/0-0-0-9696.html#0-0-0-7513
Dank voor het werk dat u doet voor Nederlanders in het buitenland. Ik ben zelf een onvrijwillige ex-Nederlander in Canada em zou graag mijn Nederlanderschap weer terugkrijgen na 48 jaar daar gewoond en gewerkt te hebben. Ik volg uw strijd nauwkeurig.
in plaats van het nederlanderschap van iemand af te pakken als ze hun 18e jaar bereiken kun je naar de situatie in Canada kijken. In Canada wordt nationaliteit alleen doorgegeven aan een kind als de Canadese ouder in Canada is geboren.
Ik zelf zit nu klem. Ik ben zelf buiten Canada geboren en als dit wetsvoorstel straks doorgaat dan zouden mijn kinderen ook hun nederlanderschap kwijtraken.
Bedankt, Eeco! Ben zelf al bijna 20 jaar een groene kaart houder in VS. Wil mijn NLse paspoort niet opgeven, en zou ontzettend graag ook VS burger zijn om te kunnen stemmen, oa, en me echt thuis te voelen hier. Jammer genoeg kan dat voor mij alleen als ik een Amerikaan trouw (ik woon met een Amerikaan samen – trouw conditie is echt oudbollig). Reuze bedankt voor al je werk hier aan!! Groeten uit California
Ik Ben Nederlander geworden in November 2014 in gemeente Arnhem.Op 12 January was Ik gerisede naar my embassy in Brussels en afstand van Mijn opsprokelik nationaliteit gedaan.De bewijs heb Ik in personlijk afgegen aan Mijn contact person in gemeente.Sinds draag Ik allen een passport.(Nederland passport)Ik heb met dat passport twee keer een visum naar Mijn land van herkomst.Visum was betaald sinds ik niet meer burger van die land.
27/2/2017 de U.K. Boarder forces heeft Mijn passport ingenomen.Reden was door macht in Nederland heeft dat besloten.
Ik Ben nu 2 jaar zonder ID card of passport.
Ik nog in Hull een will Ik terug naar Nederland.
Fantastisch hoe u er helemaal in duikt. Het is in de loop der jaren vele malen drastisch veranderd en ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan. Dank voor alle energie die u erin steekt en ik blijf het zeker volgen. Zelf al heel veel jaren dubbele nationaliteit door huwelijk.
Nederland is in vele opzichten niet erg consequent in zijn standpunten. In het verleden is er vaak meegelift met de omstandigheden van het koninklijk huis, waar ineens veel buitenlanders bijkwamen.
Het hele vraagstuk rond “dubbele nationaliteit” is gebaseerd op oud zeer, namelijk het feit dat de Nederlandse staat op zijn bek is gegaan in de zeventiger jaren met het toelaten van werk migranten en hun gezinnen, in de gedachte dat ze wel zouden vertrekken als de economie wat slechter zou worden. Natuurlijk waren de gastarbeiders niet op hun hoofd gevallen en met goede scholen, huisvesting, ziekenkosten verzekering, uitkeringen en een rooskleurige toekomst voor de kinderen bleven alle gastarbeiders en kwamen veel mensen via gezinshereniging. Dit deed enorm zeer en politici en een deel van de samenleving waren in hoge mate gefrustreerd over deze gigantische mis calculatie van mercantilistisch Nederland.
Deze situatie vroeg om een gepaste reaktie van de Nederland politiek die een meester is in het afknijpen, ontmoedigen en impliciet overbrengen van de boodschap dat vreemden niet welkom zijn. Juridisch kunnen we de zaak niet terugdraaien máár we kunnen iedere vorm van instroom en mogelijk “misbruik” zwaar ontmoedigen door bureaucratische hordes op te werpen, ook voor Nederlanders die het wagen om met een buitenlander(ster) te trouwen en kinderen te krijgen.
Iedere mogelijkheid om een barrière op te werpen voor alles wat van buiten komt werd en wordt aangegrepen om dit oud zeer te compenseren, ook al betekend dat schade toebrengen aan landgenoten, het doel heiligt de middelen. Het zit heel diep en het gaat feitelijk om wraak en frustratie, het gevoel van: die mensen hadden nooit recht op al die voorzieningen en we konden ze niet stoppen! We zullen ze allemaal een lesje leren! Een onderhuids achterhoede gevecht waar ook Nederlanders die in het buitenland wonen veel last van hebben door dit draconische kleinzielige gefrustreerd beleid die ook Nederlanders pakt!
Reuze bedankt voor al het werk in de strijd voor dubbele nationaliteit!! Ik ben één van de nederlanders in het Verenigd Koninkrijk. Ik wil nederlandse blijven!! Maar maak me zorgen hoe mijn situatie kan veranderen als Brexit door gaat en ik niet brits ben. Dubbele nationaliteit is voor mij zó belangrijk!
Op het ogenblik moet ik bewijzen dat ik geen Canadeze staatsburger ben om mijn Nederlans Passpoort te verlengen, te gek om waar te wezen. Mijn dochter die in Duitsland is geboren is een Nederlandse en Canadeze staatsburger, ik dus niet.
Eelco, wederom hartelijk dank voor je inzet voor de (ex) Nederlanders in het buitenland ! Zelf heb ik gelukkig 2 nationaliteiten ( NL en CND) maar ik leef erg mee met all ex Nederlanders die onwillend hun Nederlanderschap zijn kwijtgeraakt of voor Nederlanders die toch graag de PR card (CND) of Green card in USA willen inruilen voor een Canadees of Amerikaans paspoort. (Noord America) De huidige Nederlandse wetgeving indeze is erg bekrompen en sterk verouderd.
Woon sinds 2008 in Zweden en het was nooit de bedoeling om mijn Nederlanderschap op te geven. Het was voor mij, 77 jaar wonend op 400km afstand van Stockholm, bezwaarlijk om het paspoort te verlengen en vroeg in 2017 de Zweedse nationaliteit aan niet wetend dat ik dan mijn Nederlandse nationaliteit verloor wat mijn kinderen niet zo fijn vinden. Ik ben gepensioneerd en krijg mijn AOW en mijn pensioen uit Nederland. Nu moet ik opeens over mijn pensioen zowel in Nederland als in Zweden belasting betalen aangezien de afspraken tussen Nederland en Zweden veranderd zijn. Weet niet of het iets te maken heeft met het kwijt raken van mijn Nederlanderschap
Dankjewel voor al het werk wat jullie verzetten. Ik hoop echt dat het eens lukt om duaal te krijgen. Ik woon nu alweer 5jr in Canada met ons gezin maar behoud toch graag mijn Nederlandschap,zijn onze roots, maar ja we blijven duimen. gr uit newfoundland Canada.
hoi Elco,
Dat was een kort bericht!
Hi Eelco, nogmaals bedankt voor al je werk en moeite voor de Nederlanders in het buitenland. Volg het nu sinds enkele jaren allemaal gestaag vanuit Frankrijk (na het verlies door diefstal van onze paspoorten … en de kriem om de nieuwe exemplaren snel en betaalbaar te verkrijgen).
Ga ervan uit dat voor mijzelf de dubbele nationaliteit geen optie meer zal worden, aangezien ik niet van plan ben om daarvoor te trouwen en de wetsplannen tot nu toe geen andere mogelijkheden bieden. Hoewel ik graag de nationaliteit van mijn ‘2e thuisland’ zou willen hebben omdat ik hier al jaren woon, is er geen haar op mijn hoofd dat erover denkt om de NL-se nationaliteit op te geven. Ookal wonen we al langere tijd hier, wat voor sommige mensen dan maar reden is om Nederlands af te zijn. Echt niet dus 😉
Ben en blijf daarentegen zeer fel voor de verdediging van de dubbele nationaliteit van onze zoon die onder de uitzonderingen valt nu. Deze dubbele nationaliteit hoort bij en blijft zijn identiteit. ‘Warme’ groeten uit de Languedoc / Occitanie.
Beste Eelco, dank voor je werk. Ik ben 55 en woon al 28 jaar in Italie. Mijn twee meerderjarige kinderen hebben de dubbele nationaliteit. Zelf heb ik nooit de Italiaanse aangenomen omdat ik bang was de Nederlandse kwijt te raken. Ik zit helemaal op je lijn. Al ben je nog zo geintegreerd, je blijft een NL ambassadeur en je zou het afpakken van je nationaliteit als verraad beschouwen. Voor de kinderen misschien minder, maar je geeft ze graag iets van waarde mee in het leven. Evert-Jan Hoogerwerf
Uw kinderen moeten te allen tijde minstens één staatsburgerschap overhouden. Dat is een VN mensenrecht. Indien zij geen recht hebben op een Canadees staatsburgerschap (of het Canadese staatsburgerschap niet aanvragen en het derhalve niet hebben), mág Nederland zelfs niet hun Nederlandse staatsburgerschap afnemen tegen de tijd dat ze 18 zijn. De discussie gaat hier over een tweede staatsburgerschap.
Ik volg dit thema ook al sinds 2007 toen ik naar Australië ben verhuisd. Het is ongekend dat de Nederlandse politiek eigenlijk zo achter loopt op dit thema. Eelco nogmaals bedankt voor al je inzet en hulp. Het treft ondertussen mij niet maar wel mijn kinderen.
Ik wacht al zo lang, heb veel zakelijke belangen gemist, omdat ik geen Australier ben,
het is een schande, als je in Holland geboren ben je ALTIJD een Hollander, maar…
Hebben jullie wel eens met mensen in de straat, b.v. in Amsterdam of andere woongebieden
gesproken, zij willen helemaal niet dat wij een dual paspoort krijgen, wij zijn toch vertrokken !.
Om terug te komen voor een uitkering ?. ja.. kortzichtig, nou zo denkt dat cabinet ook.
Hier in Australie zijn ze blij met een dual paspoort, als de persoon terroristise neigingen heeft,
kunnen ze hem terug sturen
Woon zelf sinds 1990 in California en in 1998 Amerikaan geworden, was namelijk ook belangerijk voor mijn werk maar ook gedaan want ik ging ervan uit dat ik mijn Nederlandse paspoort nooit zou verliezen. Als kind had ik ook al 8 jaar in US gewoond, wat had kunnen helpen mijn NL-schap te behouden MAAR die regeling ging pas van kracht (behoud Nederlanderschap) nadat ik al Amerikaan geworden was…dus de boot gemissed. Was ook al Citizen toen ik met een Amerikaanse ging trouwen…Die boot ook gemissed… Consulaat Los Angeles wou mijn NL paspoort niet meer verlengen maar ik zou het kunnen terug krijgen vanwege jeugd in US, maar ik moest dat eerst bewijzen, en na veel werk (oude schoolrapporten Virginia etc…) bleek toch voor mij niet meer mogelijk te zijn…dus gedwongen uitburgering…oud-Nederlander. Dank voor alle inzet betreft dit thema! Gr uit Los Angeles! Nick (Nico) Grooters
Ben kind van twee oerhollandse ouders, geboren in Indonesie, opgegroeid in Borneo, Nigeria en Nederland.
Nederland en Nederlandse zijn is mijn basis en Nederlands mijn moedertaal. Woon nu 11 jaar in de VS en heb sinds 2014 een dubbele nationaliteit. Heb de Amerikaanse nationaliteit alleen aangenomen, omdat ik op dit moment vanwege huwelijk de tweede nationaliteit mag hebben. Het is onrechtvaardig, dat jouw basis nationaliteit een “onzekerheid” kan worden. Eelco je bent een kei, dat je je hier al zo lang voor inzet.
Dit was een reactie op de opmerking van Eric Dunbar op 3 december 2018. Ik zal wel iets fout gedaan hebben, mijn excuses, maar mijn tekst is wat logischer indien het op de juiste plaats staat. Is het mogelijk het daar alsnog te plaatsen? Bij voorbaat dank.
Reactie op tekst Matthijs Mullender 3 december 2018:
In theorie creëert u op deze wijze statenlozen. Er zijn ouders die alleen over de Nederlandse nationaliteit beschikken, maar die niet in Nederland geboren zijn en nooit in Nederland gewoond hebben. Op VISUMBASIS hebben ze hun hele leven elders doorgebracht. Hun kinderen die elders geboren worden, krijgen veelal bij geboorte NIET de nationaliteit van dat ‘land elders’ om de simpele reden dat de ouders geen staatsburgers zijn van dat land. Ook hun visum is niet toereikend voor dit doel. Door uw spelregels kunnen Nederlandse ouders die 0 jaar doorgebracht hebben in Nederland voor en nadat ze hun kinderen krijgen hun Nederlandse nationaliteit niet langer overdragen aan hun kinderen. En als het land van geboorte die kinderen ook al geen staatsburgerschap geeft, eindigen die kinderen zónder nationaliteit en dat druist in tegen de mensenrechten. Elk mens heeft immers recht op een staatsburgerschap.
Waarom dit in de VS wel kan? Kinderen die in de VS geboren worden krijgen automatisch de Amerikaanse nationaliteit en dit staat helemaal los van de nationaliteit van hun ouders en of die ouders al dan niet op visumbasis in de VS wonen. Kortom, de in Amerika kinderen hebben per definitie tenminste één staatsburgerschap: de Amerikaanse. Echter, de VS is een van de weinige landen ter wereld waar het staatsburgerschap gekoppeld is aan het land van geboorte. In veruit de meeste of bijna alle andere landen waaronder die in Europa wordt het staatsburgerschap bij geboorte bepaald door het staatsburgerschap van de ouders. Dat maakt uw spelregels (met welke parameters ook) m.i. onwenselijk en zelfs niet legaal omdat het tot statenloosheid kan leiden.
Hartelijk dank voor de tijd en energie die je steekt in het vertegenwoordigen en informeren van de Nederlanders in het buitenland Eelco!
Dank Eelco, voor alle moeite die je doet!
Ik woon zelf als Nederlander al tien jaar in Duitsland, samen met mijn Nederlandse gezin. Ik ervaar deze hele discussie zoals die in de politiek gevoerd wordt als een soort klap in het gezicht van Nederlanders in het buitenland. Je telt blijkbaar pas echt als Nederlander mee als je in Nederland zelf woont.
Hoewel het leven als EU-burger niet zo moeilijk zou moeten zijn, is dat als pendelaar tussen NL en DE toch niet het geval, ook al niet omdat onze kinderen inmiddels in Nederland op de middelbare school zitten. Ik hang dus nogal eens aan de lijn met instanties en ministeries omdat we gevangen zitten tussen tegenstrijdige regelingen of precies tussen de mazen van alle regelingen terechtkomen, en ik krijg in het merendeel van de gevallen te horen: eigen schuld, dikke bult. Terwijl dat in lijnrechte tegenspraak is van het streven van de EU om het leven van EU-burgers die gebruik maken van hun FoM (freedom of movement) te faciliteren. Nederland belijdt het ene beleid met de mond en het andere (tegenwerken van Nederlanders in het buitenland) met daden.
Ik ben het helemaal eens met je argumenten waarom het dom is om Nederlanders buiten Nederland hun paspoort te willen ontzeggen.
Argument: economisch 2 dom, zou ik willen aanvullen met ‘cultureel dom’. (je noemt het er zelf ook in, maar ik zou er verder in willen gaan). Wij wonen in de grensstreek, en hier begint de Duitse en Nederlandse bevolking zich als twee kleuren verf te mengen tot een nieuwe kleur. Steeds meer mensen hier hebben Duitse en Nederlandse roots, zitten in een gemengde relatie of studeren ‘aan de overkant’. Steeds meer grensbewoners richten hun dagelijks leven aan beide zijden van de grens in, en daarvoor zijn de contacten met hun buren van cruciaal belang. Juist deze ontwikkelingen helpen mee bij het smeden van één Europa. Om dan aan den lijve te ervaren dat men zo schamper doet over de problemen van Nederlanders in het buitenland, is wel heel zuur.
Je vroeg naar Nederlanders in het buitenland die lid zijn van politieke partijen? Een van onze kinderen is lid van de jongerenorganisatie van GroenLinks, maar hij is vanwege zijn studie wel net naar Nederland verhuisd. Telt dat nog?
vriendelijjke groet, en blijf strijden!
Mirjam
Helemaal eens wat betreft het culturele Mirjam, dank voor je toevoeging!
En qua politieke partij/woonland: toch wel echt liefst in het buitenland ja. Men moet er zelf middenin zitten. Houd me aanbevolen voor andere suggesties!
Bedankt voor deze aandacht. We zitten zelf ook met dit dillemma. Twee Nederlandse ouders en twee (nu nog) Nederlandse kinderen in de UK. We willen voor de kinderen graag een Brits paspoort aanvragen, en eigenlijk voor onszelf ook, om onze en hun mogelijke toekomst in de UK veilig te stellen, maar willen absoluut niet ons Nederlanderschap opgeven. De kinderen zijn net zo duaal als wijzelf – nog meer zelfs. Ze zijn geboren in de UK maar spreken vloeiend Nederlands en gaan iedere vakantie naar oma en andere familie in Nederland. De oudste wil graag in Nederland studeren als het zover is. De oplossing ‘eerste generatie wel, tweede niet’ is dus een regen en drup oplossing, en zou voor ons betekenen dat we dan geen van allen een Brits paspoort zouden aanvragen, met alle mogelijke gevolgen van Brexit van dien. De houding van de Nederlandse regering tov staatsburgerschap is xenophoob en bekrompen en past absoluut niet bij het concept van een wereldburger.
Prima samenvatting, Eelco, en prima werk dat je doet, Doorgaan met die strijd en ik zal je net als vorgaande jaren ook volgend jaar weer financiël steunen. Mensen, geef zijn werk een donatie, dat is echt nodig !
Dank voor je reactie en donatie Pieter – zeer gewaardeerd!
Dankje zo heel hartelijk Eelco… je geeft mij hoop dat er een oplossing komt die beter is dan de huidige situatie. Wanneer het weer mogelijk is doneer ik weer.
Goed werk, Eelco. Ik dacht aan een variant, dubbele nationaliteit toestaan (vanuit NL in deze casus) als het nationaliteiten betreft van EU landen. Toestaan zonder de huwelijks-regeling en andere uitzonderingen. Gewoon op aanvraag, als er een band is ontstaan met dat andere land. Beetje zielig voor Amerikanen en Canadezen, die (ooit) nederlander waren. Maar het geeft weer een boost aan de europa gedachte.
Hallo Eelco, ik sta helemaal achter je en ik heb al voor de dubbele nationaliteit gevochten toen de “Vereeiniging van Nederlanders in den Vreemde” nog bestond. Je weet ook hoe onbeschoft de gemeente Den Haag de paspoort aanvraag van mijn dochter heeft behandeld, die zowel de Duitse als Nederlandse nationaliteit heeft.
Om dan 2 maanden later in Venlo binnen 10 minuten een NIK en een paspoort te krijgen. Nederland is en blijft een bekrompen Kikkerland. In Duitsland ben ik al door de burgemeester uitgenodigd Duitser te worden als EU Burger kon ik toch mijn nationaliteit behouden … Hij was heel verbaasd, kende hij toch de Nederlanders als vrolijk feestend volk, met soft-drugs, het eerste land met homo huwelijk etc. en waar eigenlijk alles mag??? Hij weet nu beter …
Dag Eelco, Heel fijn wat je hier allemaal doet en dat we er over kunnen lezen. Ik ben een Nederlandse, getrouwd met een Brit, twee kinderen geboren in Noorwegen met Nederlands paspoorten. Wij zullen volgend jaar terug komen naar Europa na een reizend bestaan met de nu tieners. De eerste taal van onze kinderen is Engels, Nederlands tweede. Het maakt alles erg ingewikkeld met hoe of waar we kunnen verblijven en studeren.
Uitstekend artikel. Het moet gewoon mogelijk zijn om meerdere nationaliteiten te hebben zeker als je lange tijd een maatschappelijke bijdrage aan een land hebt gedaan. Met een globale economie en zoveel mensen die verhuizen naar andere landen zijn deze wetten echt achterhaald. Naar het internationaal hof voor de mensenrechten en Nederland laten veroordelen op het anti discriminatie beginsel uit de grondwet!
Diana
Met familie in diverse EU landen VS en Afrika.
Anton, het lijkt mij dat die mentaliteit van “ze zijn toch vertrokken [dus doen ze er niet meer toe]” een van de grootste struikelblokken is voor de vooruitgang waarvoor Eelco zich zo energiek inzet. Het helpt namelijk stemmen opleveren voor bepaalde politici zonder scrupules. Ik denk dat alleen wanneer het overgrote deel van de bevolking eindelijk zegt “Nee, dit is niet eerlijk tegenover onze landgenoten in het buitenland”, zulke politici op dat gebied het kleed onder de voeten weggetrokken zal worden. Maar hoe je een dergelijke ommezwaai bereiken kunt, zou ik ook niet weten. Misschien door duidelijke berichtgeving in de grootste vijand van de demagoog (de onafhankelijke pers !).
Hier in Nieuw Zeeland is meervoudige nationaliteit trouwens evenmin een probleem.
Emile, Dat is het grootste struikelblok, maar de media kunnen en zullen weinig helpen. Op tv en in de kranten levert dit onderwerp alleen maar kijkcijfers resp. lezers/clicks op indien een tegenstander aan het woord is. Voorstanders wordt daarom zelden naar hun mening gevraagd. En verder leest een groot deel van de Nederlanders nauwelijks nog behoorlijke kranten of blogs e.d. Ze informeren elkaar via Facebook en andere Social Media waarbij ze zich laten leiden door malloten die graag in de belangstelling staan. En vergis je niet, onder die malloten bevinden zich journalisten van soms grote kranten die na jaren ploeteren eindelijk een status hebben verkregen die geld oplevert. Via Social Media versterken ze elkaars bekrompen mening. Regelmatig krijg ik op Twitter te horen dat ik mijn mond moet houden omdat ik niet in Nederland woon. En ik heb niet eens twee nationaliteiten. In Nederland mag iedereen bijvoorbeeld de grootst mogelijke onzin uitkramen over de Grondwet (incl. politici), maar omdat je in het buitenland woont heb je je maar buiten alles te houden ook al betreft het onderwerpen die je wel wis en degelijk aangaan of waar je juist door je buitenland-ervaring een ander licht op kunt werpen. Nederland heeft altijd al een hokjesgeest gehad en die geest is v.w.b. de dubbele nationaliteiten helemaal uit de fles. Velen zijn er xenofober dan xenofoob.
Dag Eelco, Goed werk!! Hoe je het geduld opbrengt is mij nog steeds een raadsel, dus ik bewonder je vasthoudenheid ten zeerste. Ik kan mij niet onttrekken aan het beeld dat in mijn gedachten blijft rondwaren . . . een ping pong wedstrijd waar mensen als balletjes continue heen en weer worden gestuiterd. Tragisch voor velen onder ons.
Nog steeds bewaar ik mijn Zuid Afrikaanse identiteitskaart uit 1964 waarop staat aangegeven dat ik een ‘blanke’ ben. Al deze nationaliteitenellende, waarvoor jij je zo moedig blijft inzetten, doet mij ook denken aan de beruchte ‘apartheid’. Lang niet zo bloedig, maar zeker ook o.a. mentaal- en machtsmisbuik, onder het mom van ’the greater good’. Van wie?! Dank voor alles dat je doet. Keep on trucking! Groet.
Ik ben Amerikaans staatburger geworden maar omdat ik dat gedaan heb eerdat ik met mijn Amerikaanse vrouw getrouwd ben ben ik mijn Nederlandse nationaliteit verloren. Als we eerst getrouwd waren en toen genaturaliseerd, had dat niet gebeurt. We zitten in dezelfde situatie, dit is toch te zot voor burocatie aan woorden!
Hoi Eelco,
Dank je voor alle inzet aangaande de duaal (of meerdere) nationaliteit. Ik heb je blogs met verhoogde interesse gelezen aangezien ik in het Verenigd Koninkrijk woon en dus volop met de Brexit te maken heb. Helaas geeft dit erg veel onrust bovenop de onduidelijkheid binnen de Nederlands wetgeving en discussie rondom nationaliteit.
Ik ben 20 jaar geleden naar het Verenigd Koninkrijk geemigreerd omdat ik een Engelse man had ontmoet. We zijn getrouwd en hebben twee tieners die beiden in Engeland zijn geboren en zowel een Nederlands als een Engels paspoort hebben. Ik ben nog steeds Nederlandse, en mijn man in Engels, en tot de hele Brexit was dat geen probleem aangezien we beiden een Europees paspoort hadden. Door het werk van mijn man (docent) is een verhuizing naar NL nooit gebeurd, dus onze kinderen hebben nooit in NL gewoond. Als ik het goed begrijp zou ik ook de Engelse nationaliteit aan kunnen vragen door het naturalisatieproces te doorlopen zonder mijn Nederlands nationaliteit te verliezen, maar dat is een erg prijzig verhaal; afgezien daarvan kan ik me emotioneel niet positief verbinden met de ontwikkelingen aangaande Brexit en heb ik geen positief gevoel bij het mogelijk aannemen van de Engelse nationaliteit. Ik heb deze week mijn ‘settled status’ toegewezen gekregen, mijn ‘Indefinite Leave to Remain’, maar het heeft allemaal een erg vieze nasmaak…
Of ik wel of niet alsnog de Britse nationaliteit aanneem is de vraag, maar onze zorgen zijn voor onze twee kinderen (nu 17 en 14). Helaas is het me nog steeds niet duidelijk of zij wel of niet onder de uitzonderingsregel vallen en duaal kunnen blijven. Ik kan er niet echt omheen de situatie nogal bekrompen te vinden: om van onze kinderen te verwachten dat ze alleen maar een ‘emotional alliance’ met één land, cultuur en familie zouden hebben is onmogelijk; ze zijn tweetalig opgegroeid met de Engelse en Nederlands cultuur, hebben zelfs misschien een nauwere band met hun Nederlandse familie, en hechten zeer grote waarde aan hun Nederlandse identiteit. Om van mijn dochter te verwachten dat zij op haar 18e (aan het eind van dit jaar) – bijna aan het eind van het voortgezet onderwijs in Engeland, en voor ze heeft kunnen beslissen of ze zich misschien in Nederland zou willen vestigen voor studie of werk – zou moeten kiezen welke nationaliteit ze behoudt, vind ik echt van de dolle.
Mochten onze kinderen te maken krijgen met dit ‘verplichte keuzemoment’ vanuit de Nederlandse wetgeving en ze zouden hun Nederlandse (Europese) nationaliteit niet kwijt willen, dan zou dat kunnen betekenen dat ze van de één op andere dag in Engeland als buitendlandse student zouden worden beschouwd terwijl ze hun hele leven in Engeland hebben gewoond. Het collegegeld voor een Engelse universiteit zou dan ineens van £9000 naar £26000 per jaar gaan, en dat is nog maar één gevolg. Het is in dat geval misschien ook mogelijk voor hen om ‘Indefinite Leave to Remain’ aan te vragen, maar of dit inderdaad het geval zou kunnen zijn is ook nog onduidelijk.
Ik volg de ontwikkelingen, zowel wat betreft Brexit als de discussie rondom nationaliteit, met groeiende onrust en ik probeer positief te blijven en te hopen op een positieve uitkomst. Ik hoop dat er snel meer duidelijkheid komt en dat zowel Nederland als Engeland iets verder kunnen kijken dan de neus lang is, en dat de spoedwet er in Nederland doorkomt wat betreft de Nederlanders in Engeland alswel de Engelsen die in Nederland gevestigd zijn. Wat voor ons als gezin moeijlijk te verwerken is, is dat ons leven hier in Engeland gebaseerd is op het feit dat zowel mijn man als ik (vooralsnog) Europees zijn; als de spoedwet er niet doorkomt dan worden betalen wij er als ‘Europees gezin’ gigantisch voor, zowel emotioneel als financieel. Ik hoop dat wij, als Nederlandse paspoorthouders, hiervoor door de Nederlandse regering beschermd worden.
Met vriendelijke groet,
Renny