Hieronder een bijdrage van Arno Ambrosius uit Costa Rica. Van huis uit is hij sociaal econoom. Inmiddels is hij gepensioneerd, en hij heeft sinds 1974 in de sector ontwikkelingssamenwerking gewerkt (FAO, Ministerie Buitenlandse Zaken, ambassades in verschillende landen). Sinds 2013 woont hij in Costa Rica waar hij zich bezig houdt met consultancies, schrijven en een lokale milieuorganisatie.
Arno gaat in op de pensioenbeperkingen die gelden voor Nederlanders in het buitenland wanneer Nederland geen verdrag heeft gesloten met het betreffende land (Wet Beperking Export Uitkeringen, BEU).
Mocht u het geschetste beeld herkennen en/of aanvullende ervaringen hebben, stuur die dan aub op: ejkeij-at-gmail.com; gast-columns zijn welkom!
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-==-==-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Een geval van onrechtvaardige praktijk van de wet BEU
Volgens voorzichtige schattingen wonen in Costa Rica ongeveer 400 Nederlanders met een AOW uitkering. Zij ontvangen ongeveer 30% minder dan pensioengerechtigden die in Nederland wonen. Dat is niet gebaseerd op een mogelijk verschil in kosten van levensonderhoud tussen de twee landen, maar alleen op het feit dat Costa Rica geen verdragsland is in de zin van de BEU wet.
Nederland heeft meer dan 30 verdragen gesloten met landen buiten Europa, om oneigenlijk gebruik van uitkeringen tegen te gaan, de zgn BEU verdragen (wet op de Beperking van Uitkeringen in het Buitenland). Met Costa Rica zijn de onderhandelingen daarover een aantal jaren geleden afgebroken, omdat Nederland vond dat Costa Rica te weinig prioriteit aan dit, voor haar overigens nietszeggende, verdrag gaf en geen haast maakte met de ratificatie ervan. Nederland heeft Costa Rica 4 jaar geleden te kennen gegeven er geen prijs meer op te stellen.
Dat betekent dat in Costa Rica wonende Nederlanders nu een soort strafkorting krijgen opgelegd. Er wordt namelijk maar 50% van het in Nederland geldende minimumloon betaald. Wellicht komt dat bedrag in veel armere landen in de buurt van het equivalent van de normale AOW uitkering in Nederland. Maar in een land als Costa Rica, dat een hoog welvaartsniveau heeft, is het verschil met Nederland in kosten voor levensonderhoud klein en heeft de hier aldus gekorte AOW een aanzienlijk mindere koopwaarde. De zin van de AOW is een percentage te heffen op werknemers en –gevers, om oudere mensen een bestaansminimum te garanderen. Die zin wordt ontkend door ouderen, die in het buitenland gaan wonen, zonder geldige reden te korten op hun AOW.
Een geldige reden zou zijn om een korting te bepalen op grond van de maandelijkse schatting van de Verenigde Naties van de kosten van levensponderhoud. Nu is de toepassin g van deze maatregel in Costa Rica volledig arbitrair en onrechtvaardig en dit moet worden ingetrokken. Dat Nederland het initiatief nam voor een BEU-verdrag met Costa Rica is lovenswaardig, maar Nederland moet rekening houden met een voor de hand liggende minimale belangstelling daarvoor bij lokale volksvertegenwoordigers. Dat Nederland zich terugtrekt uit een voortgaand (of zelfs voortslepend) proces geeft blijk van onbehoorlijk bestuur, want benadeelt willkeurig een grote groep betrokken Nederlanders, zonder dat die daar bij is betrokken.
In Mexico voorzien wij dezelfde situatie. Daarover, enige tijd geleden de lokale ambassade en buitenlandse zaken geschreven met de vraag: hoe staat het met een verdrag tussen Mexico en Nederland. Geen of een nietszeggend antwoord ontvangen. Maanden later, vorige week, weer naar de lokale ambassade geschreven. Nog geen antwoord ontvangen. Misschien is het beter de “oprot” premie aan te vragen van 600 euro per maand levenslang die immigranten die Nederland weer verlaten kunnen krijgen (zie de pers van deze week).
Waar is er nog sprake van enige vorm van gelijkheid in de Nederlandse politiek. Ik heb hierover alle parlements leden twee dagen een e-mail gestuurd. Slapen tijdens behandelen van niet erg slimme wetten en plukken van WAO gerechtigeden schijnt het credo te zijn in de Tweede Kamer. En antwoord op je vragen krijg je niet.
Erik Buijtendorp
Hey Erik,
Sinds kort heeft D66 een portefeuille Nederlanders in het buitenland in de Tweede Kamerfractie. Woordvoerder Sjoerd Sjoerdsma. Ik zal hem deze column en jouw reactie doorsturen.
Vergat nog een cijfer te noemen. Het scheelt bij volledig pensioen € 300 per maand.
Niet alleen de gepensioneerde Nederlanders in Costa Rica worden gekort op hun pensioen, maar ook ouders van tijdelijk verblijvende minderjarige Nederlandse leerlingen aan het UWC-College CR ( zie: https://www.uwccostarica.org/en ). Wij krijgen geen kinderbijslag vanwege de BEU, terwijl de Nederlandse leerlingen in bijv. India, Swaziland, Canada, USA…enz..(zie http://www.uwc.nl ) een dubbele kinderbijslag ontvangen. Over gelijkheid en eerlijk verdelen gesproken! Misschien kan Sjoerd Sjoerdsma hier ook vragen over stellen.
Groet, Robby Pocornie
Hi Robby,
Dat moet genuanceerd worden: alleen als je een contract hebt met een Nederlandse werkgever, dan kun je aanspraak maken op kinderbijslag. Zelf ben ik zelfstandig (in de VS) en ik kan er dus geen bereoep op doen.
hoi
Eelco
A.g.v. de (welles/nietes) BEU wisselde ik driemaal van land, uiteraard op e i g e n kosten en in 2018 terug naar de EU (Cyprus) waar de NLD belastingdienst de kassa laat rinkelen. Als chronisch zieke/pijn patient was ik naar de tropen vertrokken om zelfstandig en aangepast funktioneel te kunnen blijven. Na 15 jaar oneindig politiek lobby’en ben ik, gepensioneerde in naam, aan een normaal en constructief bestaan nog niet toegekomen.
BEU argumenten als ‘verdragen’ en ‘goedkoper wonen’, gaan in de praktijk niet op. De BEU wet is discriminatie zowel als aantasting van allerlei verdragen en mensenrechten (alleenstaanden.)
De politiek staat er ook niet bij stil dat wij NLD miljarden besparen, huisvesting, medisch, subsidies, compensaties e.d. Belasingen in NLD betalen terwijl Cyprus een EU land is. Vervolg: beroep op beroep.
N.B. Ik hoor tot de generatie professionele vrouwen voor wie geen pensioen was voor ons 30ste en verloor zodoende drie pensioenen. Bleef over twee pensioentjes en 25% statistisch gekorte aow. Nu op Cyprus, waar het klimaat te streng blijkt (volgende emigratie?), moet ik keuze maken tussen of eten of zo nodig medische consultaten/uitgaven. Der landenverhuizingen (of sancties) sloegen mijn financiele bodem in.