“Naast de dubbele nationaliteitskwestie, wat zijn je issues?” Dit wordt me veel gevraagd – en terecht. De belangen van Nederlanders in het buitenland en nieuwe Nederlanders in Nederland reiken veel verder dan “alleen” het dubbele paspoort, alhoewel dit wel een van de punten is die mensen het diepst treft. Het afgelopen jaar hebben we gedurende het verloop van de petitie veel andere punten voorbij zien komen.
Deels waren die zorgpunten – ik spreek liever van strijdpunten – al eerder geinventariseerd: in 2010 kwam de Wereldomroep met de bevindingen van eigen onderzoek en de “ergernissen-top-3” van Nederlanders in het buitenland:
1. Voor degenen die nog niet bekend waren met de kwestie rond dubbele nationaliteit: dit moet voor elke Nederlander mogelijk zijn. Dus niet alleen voor **sommige** Nederlanders in het buitenland (zoals bijv. CDA en VVD jammer genoeg blijven volhouden), maar voor **alle** Nederlanders in het buitenland. Daarnaast moet ook behoud van de oorspronkelijke nationaliteit mogelijk zijn voor nieuwe Nederlanders in Nederland zelf!
2. Allerlei obstakels rondom het meenemen van de buitenlandse partner naar Nederland
3. Geen mogelijkheid tot aanvragen DigiD + BurgerServiceNummer(waarmee verschillende administratieve processen met Nederlandse overheidsinstanties niet digitaal afhandelbaar zijn, of uberhaupt op te starten – een Nederlandse bankrekening zou men gewoon moeten kunnen openen, maar in de praktijk verlangen banken toch een BurgerServiceNummer, in persóon)
4. Verlengen rijbewijs: kan alleen in NL, met Nederlands postadres, duurt tergend lang
5. Plannen ter beperking van de meeneembare studiefinanciering voor Nederlandse studenten (in het buitenland)
Daarnaast zijn de volgende pijnpunten vaak te horen:
* Stemmen: kan niet online, trage post, verplichting tot voorregistratie, gebrekkige en/of onvolledige informatievoorziening vanuit consulaten en ambassades. Gevolg: velen worden de facto uitgesloten van het stemmingsproces. Waarom kan Frankrijk wel functionerende online verkiezingen organiseren en Nederland niet?
* Paspoorten: De duur van een paspoort moet van 5 naar 10 jaar (zoals bijv. in de Verenigde Staten); aangezien je bij verlenging ervan gevraagd wordt om meer documenten dan stekels op een stekelvarken (die allemaal erg duur zijn!) is dit een een dringende kwestie.
* (Digitale) afstand tot consulaten en ambassades:door sluiting consulaten/ambassades moeten velen onevenredig veel kilometers maken (soms duizenden!) om een diensten aan te vragen, zoals het verlengen van een paspoort. Dit moet online kunnen!
* Ziektekostenverzekering, AOW/pensioen, kinderbijslag (bv. slechtere zorg, logistieke en financiele belemmeringen)
* Discriminatie van 65-plussers die emigreren: op basis van de Wet Beperking Export Uitkeringen zouden alleenstaande AOW’ers in het buitenland door NL automatisch worden gerangschikt als samenwonende en automatisch fiks gekort worden op hun AOW (ongeveer 25% per maand). Een dergelijke statuswijziging kan in Nederland zelf niet zomaar. Daarnaast zou via de CVZ ook de premie voor de AWBZ worden ingehouden, terwijl gepensioneerden in het buitenland hier sowieso al geen aanspraak op kunnen maken.
Opgemerkt zij dat de Nationale Ombudsman dhr. A. Brenninkmeijer de afgelopen jaren enkele rapporten heeft gepubliceerd om dit soort gevallen aan de kaak te stellen (hetgeen nog niet automatisch betekent dat de kwesties al zijn opgelost):
– Zvw-Bijdragen en terugkrijgen teveelbetaalde zorgbijdrage
– Registratie met onbekende geboortedatum
– Betaalbare zorgverzekering in het buitenland
– Uitvoering nieuwe Paspoortwet
* Onvoldoende gekwalificeerd personeel op ambassades/consulaten, onheuse en zelfs vernederende bejegeningen (ik moet eerlijk zeggen: mijn eigen ervaringen met ambassade en consulaat in de VS zijn uiterst positief, maar de afgelopen maanden hebben we veel klachten binnengekregen vanuit verschillende landen, recentelijk nog iemand die via de DUTCHHELP lijn in de VS te horen kreeg dat online stemmen voor 12 sept. a.s. mogelijk zou zijn)
* Conserverende aanslag: een ‘voorheffing’ van 15% op aandelen van ondernemers die naar het buitenland gaan – hoeft weliswaar niet meteen betaald te worden maar een bankgarantie is wel vereist
* Allerlei “kleine irritaties”, zoals het niet kunnen bellen van 0900-nummers vanuit het buitenland, de NS die per se een Nederlandse bankrekening vereist, bedrijven die online lastig bereikbaar zij omdat ze een Nederlands adres vereisen en het kwijtraken van het Nederlandse paspoort bij het verkrijgen van een Canadees paspoort
* (Ongewilde) oud-Nederlanders: pas achteraf (na naturalisatie) geinformeerd door de overheid dat ze hun nationaliteit zijn kwijtgeraakt, soms zelfs na expliciete navraag hierover vooraf. Dit is groot oud zeer dat bij vele oud-Nederlanders leeft die in de jaren ’50 en ’60 zijn geemigreerd. Velen willen weer Nederlander worden, of, zoals iemand het schreef: “Het is mijn wens als Nederlander te mogen sterven.”
Deze lijst is een begin. Een belangrijk begin, maar nog niet af. Het kan niet anders dan dat we de aankomende tijd nog meer strijdpunten zullen vinden. Waar we bovendien nog weinig zicht op hebben, zijn de issues waar nieuwe Nederlanders in Nederland en internationale gezinnen in Nederland (bijv. Nederlandse vrouw, buitenlandse partner) tegenaan lopen. Input is welkom: expatcampagned66@gmail.com.
Nu zullen sommigen denken: ze klagen wel daar in het buitenland, maar wat doen ze zelf eigenlijk nog voor Nederland? Naast het feit dat velen onbezoldigde culturele ambassadeurs zijn van Nederland in hun nieuwe thuisland (en daarmee Nederland voortdurend op de internationale kaart blijven zetten) vormen Nederlanders in het buitenland het economisch smeermiddel voor veel Nederlandse bedrijven die in het buitenland gevestigd zijn of daar vestigingen hebben. Ook brengen zij veel werk naar andere landen. Om sommige bilaterale cijfers tussen de VS en Nederland aan te halen:
– Ongeveer 625.000 Amerikanen hebben werk danzij de sterke economische banden tussen NL en de VS
– Meer dan 1700 Amerikaanse bedrijven zijn gevestigd in Nederland
– Foreign Direct Investment door de VS in NL is ruim 500 miljard dollar
Het moge duidelijk zijn dat belangen van Nederlanders in het buitenland een aparte portefeuille in de politiek verdienen. Den Haag moet zich realiseren dat deze kleine miljoen Nederlanders een grote meerwaarde hebben en in de praktijk gehinderd worden in hun dagelijkse bestaan. De aankomende maanden gaan we nog meer strijdpunten verzamelen en documenteren.
Heeft u zelf suggesties en ervaringen die u wilt delen? Laat het ons weten en we zetten het er bij. Stuur ons een email: expatcampagned66@gmail.com. En wilt u meestemmen op 12 september, registreert u zich dan ten laatste 31 juli a.s.! Dit kan online, zie www.verkiezingen2012.nl.
Inmiddels hebben we een groot campagneteam geformeerd van vrijwilligers uit verschillende landen: een goed begin van de zomer!
Het openen van een bankrekening kan wel degelijk zonder burgerservicenummer. Helaas is er nauwelijks een Nederlandse bank die dat weet of snapt. De regel is, dat *áls* je een BSN-nummer hebt, je dat verplicht moet opgeven bij het openen van een Nederlandse bankrekening. Als je zo’n ding niet hebt, kun je de rekening toch openen! Extreem lastig: je moet je snuitwerk aan het bankloket in Nederland komen laten zien. Zelfs als die bank ook kantoren in je woonland heeft. Alternatief is een dure verklaring van een Notaris dat jij echt jij bent zoals in het paspoort staat…
Je noemt heel veel standpunten die te maken hebben met het feit dat onze overheid soms een kafkaiaans instituut wordt zodra je de mondingen van de Rijn verlaten hebt. Maar ook bedrijven handelen soms louter gericht op Nederland:
– De Nederlandse Spoorwegen eisen een Nederlandse bankrekening als je een kortingkaart wilt kopen
– ’s Lands grootste grootgrutter stelde doodleuk de vraag “dat kan. Naar. België, Duitsland of Luxemburg?” toen ik telefonisch meldde dat ik ging emigreren en dus een adreswijziging voor mijn klantenkaart door wilde geven. Toen ik de vraag met “nee” beantwoordde, werd het gesprek erg verwarrend, zoals elke Nederlander buiten Nederland direct zal begrijpen.
– Veel bedrijven en instanties gebruiken op hun website de o zo handige postcode-huisnummer-combinatie. Maar vergeten dat dat niet werkt buiten Nederland. Gevolg: je kunt niet terecht bij die firma’s via internet, terwijl dat juist vanuit het buitenland zo handig zou wezen.
En zo heeft iedere Nederlander in het buitenland wel een lange lijst van tragikomische conversaties met bedrijven in het moederland…
Dank je wel, het idee van het ontslagrecht deugd voor geen meter en een 40 urige werkweek al helemaal niet en dan heb ik het nog niet eens over de hypotheek aftrek en de zorgverzekering. Nee geef mij Roemer maar man van mijn hart.
Dag “W”, dat zijn punten waar deze internationale campagne niet over gaat, zoals je hebt kunnen lezen. De SP gaat uit van enkelvoudige nationaliteit en plaatst zich daarmee m.i. buiten de werkelijkheid.
Overheidsinstanties niet bereikbaar ondank hun “digitaal loket”, bij verzorgings instanties kom je niet verder dan de fraaie eerste pagina. De nederlandse bureaucratie moet nog een hoop leren
Groter probleem is als mensen van een bestaande nederlandse euro bankrekening een nieuwe bankpas willen hebben als ze tijdelijk in het buitenland verblijven. Banken doen er alles aan om iedere vorm van data van je te bemachtigen en anders ontnemen ze je de toegang tot je bankrekening. Waar is je vrijheid van reizen of verblijven in een andere euro lidstaat dan? Die is er dan gewoon niet.
Welke informatie moest je dan overleggen Claudia?
Ik heb tot nu toe geen problemen gehad met nieuwe bankpassen, de ING/Postbank stuurt ze netjes op. Ik heb met de ING/Postbank wel een ander akkefietje gehad. In het kader van de witwaswetgeving heeft iedereen met een Nederlandse bankrekening ooit zijn gezicht aan een bankloket moeten tonen en daarbij een kopie van een paspoort of ID-kaart moeten afgeven. Eigenlijk zou je er vanuit mogen gaan dat de banken dergelijke documenten net zo netjes bewaren als je spaarcentjes – maar een tijdje terug kreeg ik doodleuk een brief dat “de documenten niet in orde waren” en of we maar eventjes naar het “dichtstbijzijnde loket” wilden komen om nog een keertje ons gezicht te laten zien. De computer achter de brief had het dichtstbijzijnde loket ook nog automatisch uitgerekend: dat was in Vaals, gelegen op luttele 562 km van ons huis… heel fijn…
Puur toevallig wisten we nog heel precies op welke datum, rond welk tijdstip en bij welk bankloket we ons gezicht hadden laten zien. Op een of andere manier had ING/Postbank die informatie ook en stelde met schaamrood op de kaken vast dat er blijkbaar wat kwijt was geraakt… uiteraard voldeed toen een mailtje met een scan van het gewenste document ineens wel.