Al jaren krijg ik mails van oudere Nederlanders in het buitenland die me vertelden dat, toen ze lang geleden emigreerden (bijv. Canada, Nieuw-Zeeland, Australië), er hen allerlei financiële beloften werden gedaan die uiteindelijk niet waar werden gemaakt. Of dat ze later werden ingetrokken.
Hier moest ik aan denken toen ik deze week onderstaande brief van de Vereniging Belangenbehartiging Nederlands Gepensioneerden onder ogen kreeg. In deze brandbrief wordt met klem verontrusting uitgesproken over de op handen zijnde intrekken van buitenlandverzekeringen door Nederlandse zorgverzekeraars.
Nu kun je beleidsmatig erover verschillen wat je met toekómstige generaties Nederlanders in het buitenland wilt doen die pas op latere leeftijd verhuizen naar een ander – vaak warmer – land. De SP zal daar ongetwijfeld anders over denken dan de VVD, bijvoorbeeld. Maar om een bestaande groep op korte termijn, zonder redelijk alternatief, zomaar “uit te verzekeren”, dat gaat wel erg ver.
Ik hoor graag wat het verweer van Zilveren Kruis is.
Op 1-1-2006 deed de Nederlandse overheid het zelfde door de zorgverzekeringswet in te voeren. Stante pede werden duizenden mensen beroofd van hun ziektekostenpolis maar de politiek zweeg. Op 1-1-2015 werden wij buiten de EU en enkele andere landen beroofd van de heffingskortingen en kregen wij 62% belastingverhoging getrakteerd en de politiek zweeg.
Een Nederlandse staatsbank wil mensen buiten de EU hun bankrekening afpakken en weer zwijgt de politiek. Buitenlandse zaken wil mensen in Thailand een inkomensverklaring laten bewijzen met gegevens uit vervallen wetten en een aanslag onroerende zaakbelasting en dergelijke nonsens … en wat doet de politiek?
Wij worden al jaren gepakt als we de moed hebben de polder de rug toe te keren dus kom nu geen krokodillentranen huilen, Eelco Keij, jouw (en mijn) D’66 club doet daar gewoon aan mee. Pluche zit warm en dat mensen in de kou komen lijkt wel onbelangrijk voor 225 mensen die hun vet betaalde vinger omhoog mogen steken.
Als men het thuisland voorgoed verlaat, is het niet meer dan redelijk dat men ook enkele prerogagieven verliest. Men krijgt tenslotte ook geen AOW voor de jaren dat men in het buitenland woont.
Als men kiest voor een land met ondermaatse zorg, dan is dat niet de verantwoordelijkheid van de Ned. staat.
Ik vind wel dat bestaande verzekeringen moeten blijven gelden.
Al je emigreert, Robert, dan verlies je prerogatieven, ik zal het zoals de Van Dale schrijven. Maar dit is gebeurd en wat Eelco schrijft gaat gebeuren jaren NA en dat wekt de indruk dat je door NL bent vergeten en dan zeg ik het heel netjes. Wij mogen wel het rode potlood nemen eens per vier jaar en daarna gaan we het vergeetboek weer in. Zo voelt dat wel.
Hallo Eelco,
Allereerst, ik vind het enorm goed dat jij je op deze manier inzet voor “De Nederlander in den vreemde”.
Maar waar ik voor schrijf … ik mis iets in jouw laatste nieuwsbrief … jouw kandidaatstelling voor de 2e kamer.
Oké, de lezers van jouw nieuwsbrief zullen dat ongetwijfeld weten, maar stel dat jouw nieuwsbrief door sommige lezers wordt doorgestuurd naar een oudere kennis of ouder familielid in den vreemde? Deze kennis of dit familielid weten dat mogelijk niet. Dat zijn gemiste kansen en de olievlek die ik eerder noemde zal zich niet zo snel uitbreiden als jij en ik willen.
En voor degenen die al wel van jouw kandidaatstelling wisten … voor hen geldt de uitdrukking “Herhaling is de kracht van reclame”.
Mogelijk snap je waar ik op doel: niet alleen zou ik in elke publicatie die je nu verspreidt jouw kandidaatstelling op een prominente manier vermelden, ik zou eraan toe willen voegen:
“Kent u anderen in het buitenland die nog niet van mijn nieuwsbrieven en mijn kandidaatstelling wisten? Doe hen en mij een plezier en stuur deze nieuwsbrief aan ze door.”
Kennissen en familieleden die nog niet van jouw bestaan en jouw kandidaatstelling wisten sturen de nieuwsbrief die ze ontvingen misschien ook weer door, etc. etc.
Boven alles geldt, de keuze is aan jou of je deze suggestie al dan niet overneemt.
Wederom veel sterkte toegewenst!
Hartelijke groet, Bart.
Daar komt een belangrijk punt van zorg-“verzekeren” om de hoek. Het is maar ten dele een verzekering. In de praktijk is het ook een deel van je oudedagvoorziening. Vaak maak je in je laatste levensjaren bovengemiddeld gebruik van je zorgverzekering. Ouderdom komt immers met gebreken.
Dat dat een feit is, wordt impliciet ook door alle zorgverzekeraars erkend. Immers, op oudere leeftijd wordt het steeds duurder of zelfs onmogelijk om dit soort (aanvullende) verzekeringen af te sluiten. Net als bij een aanvullend pensioen.
Het beteken dat een aanvullende zorgverzekering die je op jongere leeftijd afsluit, zelfs zonder leeftijdssolidariteit, een spaarcomponent bevat voor je laatste jaren. Het eenzijdig opzeggen van de zorgverzekering door de verzekeraar is dan ook op te vatten als het eenzijdig opzeggen van een pensioen door het pensioenfonds zonder dat het gespaarde pensioen wordt terugbetaald. Dat laatste zou niemand pikken. Het eerste zou dus ook niet moeten mogen.
Ander onderwerp is dat AbnAmro alle accounts in NL voor mensen buiten Europa gaat cancellen Meerdere banken zullen waarschijnlijk volgen .
Kees Oversier Sent from my iPad
>
Klopt Kees, heb ik vorige week nog over geschreven: http://eelcokeij.com/2016/11/11/abn-amro-loost-nlse-pensionados-in-buitenland-en-anderen/
Ik mis in Uw kommentaren, dat de nieuwe belastingverdragen, waarin Nederlanders, in mijn geval in Duitsland wonend, in NL belasting moeten gaan betalen.op geen enkele manier vermeld worden.
Ik krijg dan wel meer dan €15000 verdiend(!) pensioen uit Nederland inkl. 60% AOW, maar heb in Duitsland 28 jaar lang belasting betaald over mijn wereldinkomen (inkl. de AOW).
Na in NL meer dan 20 jaar AOW-premie betaald te hebben, krijg ik 40% minder AOW maar moet nu wel het veel hogere belastingtarief in Nederland betalen.
Van de 40% AOW-korting.zou ik dat makkelijk kunnen betalen, maar nu is ca €120 per maand een groot probleem. Iedereen die in Nederland als werknemer korte tijd werkt en in NL woont krijgt 100%!
Beste Martien,
de website wordt aangepast: deze punten zijn 10 hoofdpunten maar is geenszins een sluitende lijst – helaas niet. Punten als zorg, belastingen, erfstelling – ze tellen allemaal, en neem ik ook mee als ik word gekozen. Deze “top 10” is vastgesteld op basis van correspondentie met duizenden NLers in het buitenland over de afgelopen jaren.
Bedankt voor uw aanvulling!
Carla Gungen 19 december 2016
Ik sluit me geheel aan bij de reactie van Twan Laan betreffende de situatie, waarbij men normaal gesproken met zijn zorgverzekering aan een deel van zijn oudedagvoorziening bouwt. Deze opvatting wordt inderdaad onderbouwd door het feit, dat men op latere leeftijd vaak niet toegelaten wordt tot een nieuwe zorgverzekering, of slechts met allerlei uitsluitingen, of extra premies betreffende eerder opgelopen kwalen.
Het stoort mij enorm, dat mensen, die, toen ze bij het zilveren Kruis kwamen, jong en gezond waren, en lange jaren zuchtend de premies hebben betaald, met het sociale idee, dat het op een dag iedereen kan gebeuren veel meer te kosten ,dan de betaalde premie , nu door het systeem eruit geworpen worden.
Het stoort me ook, dat dezelfde Nederlandse staat, die in het verleden, naar ik me herinner, als onderdeel van onze buitenland zorgverzekering, Wereldpolis, extra premie oplegde, als verplichte bijdrage aan de Nederlandse Ziekenfondsen, nu geen hand voor ons uitsteekt. Vanzelfsprekend heeft een nieuwe buitenlandverzekering aan deze vroegere bijdragen geen boodschap.En expats zijn daarbij vogelvrij.
In het land waar wij wonen, neemt geen enkele verzekering iemand boven de 55. Voorts zijn de verzekeringen hier volgens vele ervaringdeskundige kennissen zonder meer ernstig te kort komend.
Voorts zijn ook jongere XHI-verzekerden, die al iets ernstigs meegemaakt hebben, moeilijk en alleen met heel hoge premie , opnieuw te verzkeren, tenzij ze zich direct overgeven aan de onbetaalbare polissen van Axa,
die ook nog eens niet dezelfde dekking verleend.
Het zilveren Kruis heft trouwens ook zijn doorlopende reisverzekering op voor mensen (o.a. studenten) met een Basiverzekering binnen Nederland. Ze worden overgedaan aan Centraal Beheer. Het lijkt erop, dat met al dat overhevelen, verzekeringen zichzelf en elkaar de kans verschaffen, onder de oude voorwaarden uit te komen en grotere premie verhogingen door te voeren, dan anders mogelijk zou zijn.